Amores, Epistulae, Medicamina faciei femineae, Ars amatoria, Remedia amoris By P. Ovidius Naso
Edited by:
R. Ehwald
Leipzig B. G. Teubner 1907
Perseus Documents Collection Table of Contents
Amores
Liber primus EPIGRAMMA IPSIUS
Liber secundus
Liber tertius
Epistulae (vel Heroides)
Penelope Ulixi
Phyllis Demophoonti
Briseis Achilli
Phaedra Hippolyto
Oenone Paridi
Hypsipyle Iasoni
Dido Aeneae
Hermione Orestae
Deianira Herculi
Ariadne Theseo
Canace Macareo
Medea Iasoni
Laodamia Protesilao
Hypermestra Lynceo
Sappho Phaoni
Paris Helenae
Helene Paridi
Leander Heroni
Hero Leandro
Acontius Cydippae
Cydippe Acontio
Medicamina faciei femineae
Ars Amatoria
Liber primus
Liber secundus
Liber tertius
Remedia amoris
Amores
Liber primus EPIGRAMMA IPSIUS
Liber secundus
Liber tertius
Epistulae (vel Heroides)
Penelope Ulixi
Phyllis Demophoonti
Briseis Achilli
Phaedra Hippolyto
Oenone Paridi
Hypsipyle Iasoni
Dido Aeneae
Hermione Orestae
Deianira Herculi
Ariadne Theseo
Canace Macareo
Medea Iasoni
Laodamia Protesilao
Hypermestra Lynceo
Sappho Phaoni
Paris Helenae
Helene Paridi
Leander Heroni
Hero Leandro
Acontius Cydippae
Cydippe Acontio
Medicamina faciei femineae
Ars Amatoria
Liber primus
Liber secundus
Liber tertius
Remedia amoris
Funded by The Annenberg CPB/Project |
|
Poem 12
Exul, inops, contempta novo Medea marito
Dicit: an a regnis tempora nulla vacant?
At tibi Colchorum, memini, regina vacavi,
Ars mea cum peteres ut tibi ferret opem.
Tunc quae dispensant mortalia fila sorores
Debuerant fusos evoluisse meos.
[5] Tum potui Medea mori bene! quidquid ab illo
Produxi vitam tempore, poena fuit.
Ei mihi! cur umquam iuvenalibus acta lacertis
Phrixeam petiit Pelias arbor ovem?
Cur umquam Colchi Magnetida vidimus Argo,
[10] Turbaque Phasiacam Graia bibistis aquam?
Cur mihi plus aequo flavi placuere capilli
Et decor et linguae gratia ficta tuae?
Aut, semel in nostras quoniam nova puppis harenas
Venerat audacis attuleratque viros,
[15] Isset anhelatos non praemedicatus in ignes
Inmemor Aesonides oraque adusta boum;
Semina iecisset totidem quot semina et hostes,
Ut caderet cultu cultor ab ipse suo!
Quantum perfidiae tecum, scelerate, perisset,
[20] Dempta forent capiti quam mala multa meo!
Est aliqua ingrato meritum exprobrare voluptas.
Hac fruar; haec de te gaudia sola feram.
Iussus inexpertam Colchos advertere puppim
Intrasti patriae regna beata meae.
[25] Hoc illic Medea fui, nova nupta quod hic est;
Quam pater est illi, tam mihi dives erat.
Hic Ephyren bimarem, Scythia tenus ille nivosa
Omne tenet, Ponti qua plaga laeva iacet.
Accipis hospitio iuvenes, Aeeta, Pelasgos,
[30] Et premitis pictos, corpora Graia, toros.
Tunc ego te vidi, tunc coepi scire, quid esses;
Illa fuit mentis prima ruina meae.
Et vidi et perii; nec notis ignibus arsi,
Ardet ut ad magnos pinea taeda deos.
[35] Et formosus eras, et me mea fata trahebant;
Abstulerant oculi lumina nostra tui.
Perfide, sensisti quis enim bene celat amorem?
Eminet indicio prodita flamma suo.
Dicitur interea tibi lex ut dura ferorum
[40] Insolito premeres vomere colla boum.
Martis erant tauri plus quam per cornua saevi,
Quorum terribilis spiritus ignis erat;
Aere pedes solidi praetentaque naribus aera,
Nigra per adflatus haec quoque facta suos.
[45] Semina praeterea populos genitura iuberis
Spargere devota lata per arva manu,
Qui peterent natis secum tua corpora telis;
Illa est agricolae messis iniqua suo.
Lumina custodis succumbere nescia somno,
[50] Ultimus est aliqua decipere arte labor.
Dixerat Aeetes; maesti consurgitis omnes,
Mensaque purpureos deserit alta toros.
|
|