Amores, Epistulae, Medicamina faciei femineae, Ars amatoria, Remedia amoris

Amores, Epistulae, Medicamina faciei femineae, Ars amatoria, Remedia amoris
By P. Ovidius Naso
Edited by: R. Ehwald

Leipzig B. G. Teubner 1907

Perseus Documents Collection Table of Contents

Liber primus
EPIGRAMMA IPSIUS

Epistulae (vel Heroides)

Phyllis Demophoonti

Briseis Achilli

Phaedra Hippolyto

Hypsipyle Iasoni

Hermione Orestae

Deianira Herculi

Laodamia Protesilao

Hypermestra Lynceo

Acontius Cydippae

Cydippe Acontio

Medicamina faciei femineae

Liber primus
EPIGRAMMA IPSIUS

Epistulae (vel Heroides)

Phyllis Demophoonti

Briseis Achilli

Phaedra Hippolyto

Hypsipyle Iasoni

Hermione Orestae

Deianira Herculi

Laodamia Protesilao

Hypermestra Lynceo

Acontius Cydippae

Cydippe Acontio

Medicamina faciei femineae

Funded by The Annenberg CPB/Project

Dido Aeneae

Est mihi marmorea sacratus in aede Sychaeus
[100] (Oppositae frondes velleraque alba tegunt).
Hinc ego me sensi noto quater ore citari;
Ipse sono tenui dixit 'Elissa, veni!'
Nulla mora est, venio, venio tibi debita coniunx;
Sum tamen admissi tarda pudore mei.
[105] Da veniam culpae! decepit idoneus auctor;
Invidiam noxae detrahit ille meae.
Diva parens seniorque pater, pia sarcina nati,
Spem mihi mansuri rite dedere viri.
Si fuit errandum, causas habet error honestas;
[110] Adde fidem, nulla parte pigendus erit.
Durat in extremum vitaeque novissima nostrae
Prosequitur fati, qui fuit ante, tenor.
Occidit internas coniunx mactatus ad aras,
Et sceleris tanti praemia frater habet;
[115] Exul agor cineresque viri patriamque relinquo,
Et feror in dubias hoste sequente vias.
Adplicor his oris fratrique elapsa fretoque
Quod tibi donavi, perfide, litus emo.
Urbem constitui lateque patentia fixi
[120] Moenia finitimis invidiosa locis.
Bella tument; bellis peregrina et femina temptor,
Vixque rudis portas urbis et arma paro.
Mille procis placui, qui me coiere querentes
Nescio quem thalamis praeposuisse suis.
[125] Quid dubitas vinctam Gaetulo tradere Iarbae?
Praebuerim sceleri bracchia nostra tuo.
Est etiam frater, cuius manus inpia poscit
Respergi nostro, sparsa cruore viri.
Pone deos et quae tangendo sacra profanas!
[130] Non bene caelestis inpia dextra colit.
Si tu cultor eras elapsis igne futurus,
Paenitet elapsos ignibus esse deos.
Forsitan et gravidam Dido, scelerate, relinquas,
Parsque tui lateat corpore clausa meo.
[135] Accedet fatis matris miserabilis infans,
Et nondum nato funeris auctor eris,
Cumque parente sua frater morietur Iuli,
Poenaque conexos auferet una duos.
'Sed iubet ire deus.' vellem, vetuisset adire,
[140] Punica nec Teucris pressa fuisset humus!
Hoc duce nempe deo ventis agitaris iniquis
Et teris in rabido tempora longa freto?
Pergama vix tanto tibi erant repetenda labore,
Hectore si vivo quanta fuere forent.
[145] Non patrium Simoenta petis, sed Thybridis undas
Nempe ut pervenias, quo cupis, hospes eris;
Utque latet vitatque tuas abstrusa carinas,
Vix tibi continget terra petita seni.
Hos potius populos in dotem, ambage remissa,
[150] Accipe et advectas Pygmalionis opes.
Ilion in Tyriam transfer felicius urbem
Resque loco regis sceptraque sacra tene!