Amores, Epistulae, Medicamina faciei femineae, Ars amatoria, Remedia amoris

Amores, Epistulae, Medicamina faciei femineae, Ars amatoria, Remedia amoris
By P. Ovidius Naso
Edited by: R. Ehwald

Leipzig B. G. Teubner 1907

Perseus Documents Collection Table of Contents

Liber primus
EPIGRAMMA IPSIUS

Epistulae (vel Heroides)

Phyllis Demophoonti

Briseis Achilli

Phaedra Hippolyto

Hypsipyle Iasoni

Hermione Orestae

Deianira Herculi

Laodamia Protesilao

Hypermestra Lynceo

Acontius Cydippae

Cydippe Acontio

Medicamina faciei femineae

Liber primus
EPIGRAMMA IPSIUS

Epistulae (vel Heroides)

Phyllis Demophoonti

Briseis Achilli

Phaedra Hippolyto

Hypsipyle Iasoni

Hermione Orestae

Deianira Herculi

Laodamia Protesilao

Hypermestra Lynceo

Acontius Cydippae

Cydippe Acontio

Medicamina faciei femineae

Funded by The Annenberg CPB/Project

Poem 7

Dido Aeneae

Accipe, Dardanide, moriturae carmen Elissae;
Quae legis, a nobis ultima verba legis:
Sic ubi fata vocant, udis abiectus in herbis
Ad vada Maeandri concinit albus olor.
Nec quia te nostra sperem prece posse moveri,
Adloquor adverso movimus ista deo;
[5] Sed merita et famam corpusque animumque pudicum
Cum male perdiderim, perdere verba leve est.
Certus es ire tamen miseramque relinquere Dido,
Atque idem venti vela fidemque ferent?
Certus es, Aenea, cum foedere solvere naves,
[10] Quaeque ubi sint nescis, Itala regna sequi?
Nec nova Carthago, nec te crescentia tangunt
Moenia nec sceptro tradita summa tuo?
Facta fugis, facienda petis; quaerenda per orbem
Altera, quaesita est altera terra tibi.
[15] Ut terram invenias, quis eam tibi tradet habendam?
Quis sua non notis arva tenenda dabit?
Scilicet alter amor tibi restat et altera Dido;
Quamque iterum fallas altera danda fides.
Quando erit, ut condas instar Carthaginis urbem
[20] Et videas populos altus ab arce tuos?
Omnia ut eveniant, nec te tua vota morentur,
Unde tibi, quae te sic amet, uxor erit?
Uror, ut inducto ceratae sulpure taedae,
Ut pia fumosis addita tura focis.
[25] Aeneas oculis semper vigilantis inhaeret;
Aenean animo noxque quiesque refert.
Ille quidem male gratus et ad mea munera surdus,
Et quo, si non sim stulta, carere velim;
Non tamen Aenean, quamvis male cogitat, odi,
[30] Sed queror infidum questaque peius amo.
Parce, Venus, nurui, durumque amplectere fratrem,
Frater Amor, castris militet ille tuis!
Aut ego, quae coepi, (neque enim dedignor) amorem,
Materiam curae praebeat ille meae!
[35] Fallor, et ista mihi falso iactatur imago;
Matris ab ingenio dissidet ille suae.
Te lapis et montes innataque rupibus altis
Robora, te saevae progenuere ferae,
Aut mare, quale vides agitari nunc quoque ventis,
[40] Qua tamen adversis fluctibus ire paras.
Quo fugis? obstat hiemps. hiemis mihi gratia prosit!
Adspice, ut eversas concitet Eurus aquas!
Quod tibi malueram, sine me debere procellis;
Iustior est animo ventus et unda tuo.
[45] Non ego sum tanti quid non censeris inique?
Ut pereas, dum me per freta longa fugis.
Exerces pretiosa odia et constantia magno,
Si, dum me careas, est tibi vile mori.
Iam venti ponent, strataque aequaliter unda
[50] Caeruleis Triton per mare curret equis.