Homeric Hymns
By Anonymous
Edited by:
Hugh G. Evelyn-White
Cambridge, MA.,Harvard University Press; London, William Heinemann Ltd. 1914
Perseus Documents Collection Table of Contents
*ei)\s *diw/nuson
*ei)\s *dhmh/tran
*ei)\s *)apo/llwna [*dh/lion]
[*ei)\s *)apo/llwna *pu/qion]
*ei)\s *(ermh=n
*ei)\s *)afrodi/thn
*ei)\s *)afrodi/thn
*ei)\s *diw/nuson
*ei)\s *)/area
*ei)\s *)/artemin
*ei)\s *)afrodi/thn
*ei)\s *)aqh/nan
*ei)\s *(/hran
*ei)\s *dhmh/tran
*ei)\s *mhte/ra *qew=n
*ei)\s *(hrakle/a *leonto/qumon
*ei)\s *)asklhpio/n
*ei)\s *dioskou/rous
*ei)\s *(ermh=n
*ei)\s *pa=na
*ei)\s *(/hfaiston
*ei)\s *)apo/llwna
*ei)\s *poseidw=na
*ei)\s *(/upaton *kroni/dhn
*ei)\s *(esti/an
*ei)\s *mou/sas *kai\ *)apo/llwna
*ei)\s *dio/nuson
*ei)\s *)/artemin
*ei)\s *)aqh/nan
*ei)\s *(esti/an
*ei)\s *gh=n *mhte/ra *pa/ntwn
*ei)\s *(/hlion
*ei)\s *selh/nhn
*ei)\s *dioskou/rous
Funded by The Annenberg CPB/Project |
|
τοὺς δ' ἐπιμειδήσας προσέφη Διὸς υἱὸς Ἀπόλλων:
νήπιοι ἄνθρωποι, δυστλήμονες, οἳ μελεδῶνας
βούλεσθ' ἀργαλέους τε πόνους καὶ στείνεα θυμῷ:
ῥηίδιον ἔπος ὔμμ' ἐρέω καὶ ἐπὶ φρεσὶ θήσω,
[535] δεξιτερῇ μάλ' ἕκαστος ἔχων ἐν χειρὶ μάχαιραν,
σφάζειν αἰεὶ μῆλα: τὰ δ' ἄφθονα πάντα παρέσται,
ὅσσα τ' ἐμοί κ' ἀγάγωσι περικλυτὰ φῦλ' ἀνθρώπων:
νηὸν δὲ προφύλαχθε, δέδεχθε δὲ φῦλ' ἀνθρώπων
ἐνθάδ' ἀγειρομένων καὶ ἐμὴν ἰθύν τε μάλιστα.
[539α] [δείκνυσθε θνητοῖσι: σὺ δὲ φρεσὶ δέξο θέμιστα.
[539β] εἰ δέ τις ἀφραδίῃς οὐ πείσεται, ἀλλ' ἀλογήσει]
[540] ἠέ τι τηύ̈σιον ἔπος ἔσσεται ἠέ τι ἔργον
ὕβρις θ', ἣ θέμις ἐστὶ καταθνητῶν ἀνθρώπων,
ἄλλοι ἔπειθ' ὑμῖν σημάντορες ἄνδρες ἔσονται,
τῶν ὑπ' ἀναγκαίῃ δεδμήσεσθ' ἤματα πάντα.
εἴρηταί τοι πάντα: σὺ δὲ φρεσὶ σῇσι φύλαξαι.
[545]
καὶ σὺ μὲν οὕτω χαῖρε, Διὸς καὶ Λητοῦς υἱέ:
αὐτὰρ ἐγὼ καὶ σεῖο καὶ ἄλλης μνήσομ' ἀοιδῆς.
ηψμν 4
Ἑρμῆν ὕμνει, Μοῦσα, Διὸς καὶ Μαιάδος υἱόν,
Κυλλήνης μεδέοντα καὶ Ἀρκαδίης πολυμήλου,
ἄγγελον ἀθανάτων ἐριούνιον, ὃν τέκε Μαῖα,
νύμφη ἐυπλόκαμος, Διὸς ἐν φιλότητι μιγεῖσα,
[5] αἰδοίη: μακάρων δὲ θεῶν ἠλεύαθ' ὅμιλον,
ἄντρον ἔσω ναίουσα παλίσκιον, ἔνθα Κρονίων
νύμφῃ ἐυπλοκάμῳ μισγέσκετο νυκτὸς ἀμολγῷ,
ὄφρα κατὰ γλυκὺς ὕπνος ἔχοι λευκώλενον Ἥρην,
λήθων ἀθανάτους τε θεοὺς θνητούς τ' ἀνθρώπους.
[10] ἀλλ' ὅτε δὴ μεγάλοιο Διὸς νόος ἐξετελεῖτο,
τῇ δ' ἤδη δέκατος μεὶς οὐρανῷ ἐστήρικτο,
εἴς τε φόως ἄγαγεν ἀρίσημά τε ἔργα τέτυκτο:
καὶ τότ' ἐγείνατο παῖδα πολύτροπον, αἱμυλομήτην,
ληιστῆρ', ἐλατῆρα βοῶν, ἡγήτορ' ὀνείρων,
[15] νυκτὸς ὀπωπητῆρα, πυληδόκον, ὃς τάχ' ἔμελλεν
ἀμφανέειν κλυτὰ ἔργα μετ' ἀθανάτοισι θεοῖσιν.
ἠῷος γεγονὼς μέσῳ ἤματι ἐγκιθάριζεν,
ἑσπέριος βοῦς κλέψεν ἑκηβόλου Ἀπόλλωνος
τετράδι τῇ προτέρῃ, τῇ μιν τέκε πότνια Μαῖα.
[20] ὃς καί, ἐπειδὴ μητρὸς ἀπ' ἀθανάτων θόρε γυίων,
οὐκέτι δηρὸν ἔκειτο μένων ἱερῷ ἐνὶ λίκνῳ,
ἀλλ' ὅ γ' ἀναί̈ξας ζήτει βόας Ἀπόλλωνος
οὐδὸν ὑπερβαίνων ὑψηρεφέος ἄντροιο.
ἔνθα χέλυν εὑρὼν ἐκτήσατο μυρίον ὄλβον:
[25] Ἑρμῆς τοι πρώτιστα χέλυν τεκτήνατ' ἀοιδόν:
ἥ ῥά οἱ ἀντεβόλησεν ἐπ' αὐλείῃσι θύρῃσι
βοσκομένη προπάροιθε δόμων ἐριθηλέα ποίην,
σαῦλα ποσὶν βαίνουσα: Διὸς δ' ἐριούνιος υἱὸς
ἀθρήσας ἐγέλασσε καὶ αὐτίκα μῦθον ἔειπε:
|
|
