Esto enim tota ABCD, cuius centrum E axis inclin itus, circa quem conuertitur EGF. Duobus aute punctis fulcitur GF. Sit autem tum grauius tum figuræ centrum E, Perpendicularis vero per inferius fulcimentum transiens HFI. Conuersa igitur rota, grauitatis centrum stabit nec a suo situ sursum deorsumue mouebitur. Est autem axis FEG, ceu vectis in quo pondus in E, potentiæ sustinentes GF; non enim hic vt in axe perpendiculari pondus totum ab inferiori fulcimento sustinetur. quo igitur minor erit proportio FE ad FG, eo minori in digebit potentia is qui pondus sustinet in G. Et hæc sane ita se habent, grauitatis centro in axe ipso constituto, si enim extra fuerit motus impeditur & motore cessante cito quiescit. Esto enim grauitatis centrum in K. Dum igitur circa axem fit motus, centrum circulatum aliquando erit in L; Secet autem rotæ diameter AC perpendicularem Hl in M. Porro a punctis LK ad ipsam perpendicularem ducantur ad rectos angulos lineæ LN, KO. Maior est autem MK ipsa ML, maior ergo MO, ipsa MN. magisigitur a mundi centro distat punctum N puncto O. Centrum ergo grauitatis K si libere dimittatur, requiescet in K & contranaturam transferetur in L. Cessante igitur violentia & præualentenatura cito rota sua sponte quiescet, quod fuerat ostendendum.
QVÆSTIO IX.
Quæritur, Cur ea quæ per maiores circulos tolluntur, & trahuntur facilius, & celerius moueri contingat, veluti maioribus trochleis, & scytalis similiter?
Respondet ad hæc Philosophus, forteid euenire, quoniam