Ge.
Valesne?
Li.
Contemplare vultum.
Ge.
Quin potius lotium iubes? An me putas medicum? Non rogo, quid valeas; nam facies ipsa
loquitur, te belle valere: sed quomodo tibi placeas.
Li.
Corpus quidem belle habet, sed animo male est.
Ge.
At non valet, qui isthac parte laborat.
Li.
Sic res habent meae: corpus valet, sed aegrotat crumena.
Ge.
Facile isti morbo medebitur mater. Ut valuisti usque?
Li.
Varie, ut sunt res mortalium.
Ge.
Satin' recte vales? Salvane res? Satin' salvae res? Fuistine semper prospera valetudine?
Li.
Prosperrima, gratia superis. Ego Dei beneficio perpetuo bellissime valui. Semper
prospera valetudine sum usus. Hactenus bona valetudine fui, fausta, incolumi, felici,
prospera, secunda, integra, basilica, athletica, pancratica valetudine.
Ge.
Faxint superi, ut isthuc sit perpetuum ac proprium. Laetus isthuc audio. Voluptatem
mihi nuntias. Est isthuc mihi auditu perquam iucundum. Sermonem istum ex te audire
supra modum gaudeo. Isthuc haut invitus audio. Oppido laetor, isthuc audire ex te. Ut
idem semper facias, opto. Ut ad istum modum quam diutissime valeas, opto. Tibi
gratulor, mihi gaudeo. Gratia superis. Gratiam habeo superis.
Li.
Equidem pulchre valeo, si tu vales.
Ge.
Nihil interim molestiae fuit?
Li.
Nihil, nisi quod vestra consuetudine frui non licuit.
Ge.
Quo pacto vales?
Li.
Recte, pulchre, belle, perbelle, bellissime, perpulchre, feliciter, commode, minime
male. Valeo, ut volo potius, quam ut mereor, basilice, pancratice, athletice.
Ge.
Exspectabam, ut diceres etiam, taurice.