[p. 64]
εἰς χιασμὸν σχήματος· ἀθρόον δὲ εἰρῆσθαι,
εἴτε ξύμπαντα ὁμοῦ, εἴτε μέρεα παρίεται, ........
ἢ ξυναμφοτέρων,
νεῦρα δὲ ἄλλοτε μὲν τὰ ἀπὸ κεφαλῆς πάσχει· τάδε μέντοι ἐς ἀναισθησίην τρέπονται
, ὡς ἔπος εἰπεῖν· οὐ γὰρ ῥΗϊδίως ἐς ἀκινησίην ἐξ ὡυτέων
ῥέΠει τάδε· κἢν μὲν τοῖσι κινευμένοισι ξυμπαθήσῃ, πάσχει
καὶ τάδε σμικρὴν ἀκινησίην· ἴσχει γὰρ καὶ τὴν κίνησιν ἐξ ὡυτέων,
εἰ καὶ ἐπὶ ἧσσον φύσι· ἄλλοτε δὲ τὰ ἀπὸ μυῶν
Although
I have not ventured to alter the reading, it appears to me, from the distinction which our
author makes above between the cerebral and spinal nerves, that he refers here to the latter,
and that we ought to read, νωτιαίου μυελοῦ; or,
perhaps, the former word might be dispensed with.
| ἐς μύας
περαιούμενα, τάδε τὸ κῦρος τῆς κινήσιος ἴσχει,
καὶ τοῖσι ἀπὸ τῆς κεφαλῆς προσδιδοῖ.
καὶ γὰρ αὐτὰ ἀπ' ἐκείνων τὸ πλεῖστον τῆς κινήσιος ἴσχει·
Ermerins does not hesitate to substitute αἰσθήσιος
in place of κινήσιος, as faneying that the sense requires
this change.
| ἴσχει δὲ καὶ ἐξ ἑωυτέων καὶ ἔλαττον · τάδε μέντοι
ἀκινησίην πάσχει μᾶλλον· σπάνιον δὲ εἴ κοτε ἐξ ἑωυτέων εἰς ἀναισθησίην τρέποντα
ι, δοκεῖ καὶ μὴ εἰς τὸ πάμπαν· ἢν δὲ ξύνδεσμός τις νεύρων
λυθῇ τῶν ἐξ ὀστέων πεφυκότων τινὸς, καὶ κραινόν των ἐς
ὀστέα, ἢ ῥΑγέντος,
This can
scarcely be the true reading. Should it not be ῥΑγῇ ̣
| ἀκρατέα τὰ μέρεα καὶ ἐπισυρόμενα,
οὐκ ἀναίσθητα, γίγνεται.
Εἴδεα δὲ παραπληκτικὰ τάδε.
ἄλλοτε μὲν ἐς ἔκτασιν λέλυται τὰ μέλεα, οὐδὲ
παλινδρομέει ἐς κάμψιν, εὖτε μήκιστα κῶλα φαίνεται·
ἄλλοτε δὲ κυλλὰ γίγνεται, οὐδὲ ἐς μῆκος ἀποτείνεται· εἰ δὲ
ἐκτανύσαι βιᾶται, ὅκως ξύλα ἐς κανόνα
The common reading is ἱκανὰ, which appears to
have no meaning. The emendation is due to Ermerins. I have adopted it; although I must be
permitted to say, it is far from satisfactory. The translation given by Ermerins is: "Quasi
ligna ad regulam dolaret"; but it does not seem at all appropriate to the passage.
|
καταξέω ν, τὰ μέλεα βραχύτερα
ἑωυτέων γίγνεται· τάδε πάσχει ἄμφω τὰ εἴδεα, καὶ ἡ ἐν τοῖς
ὀφθαλμοῖσι παρθένος.
|